Corona heeft maar weer eens laten zien dat wij als personen, maar ook organisaties, snel in staat zijn om ons aan te passen aan de veranderende omgeving. Dat wat zo vanzelfsprekend was, misschien toch niet zo vanzelfsprekend is.
Positief gezien maakt noodzaak ons creatiever en zijn we bereid om consequenties te accepteren. Negatief vind ik dat wij als mensen en ook organisaties blijkbaar ‘noodzaak’ nodig hebben om te veranderen. Tegelijkertijd heeft deze crisis heel erg zichtbaar gemaakt waar de afhankelijkheden tussen activiteiten en uitvoerenden van de activiteiten zaten. Om op die afhankelijkheden door te gaan en ook terug te gaan naar wat nú echt belangrijk is, is het belangrijk om integraal naar de (kern) activiteiten van een organisatie te kijken.
Voor ons vak Informatiemanagement is deze crisis hiermee dan ook, hoe dubbel ook, een cadeau, want hiermee zijn een aantal zaken heel duidelijk geworden en moeten wij in staat zijn om organisaties als hoogwaardige adviseurs/partners bij de hand te nemen.
Belangrijk hierin is:
In andere woorden, het is essentieel om vanuit de integratie tussen mensen, middelen, processen, data, organisatiestructuur en de doelen van een organisatie de juiste setting te creëren. Een setting waarmee een organisatie kan blijven bestaan en datgene kan doen waarvoor zij bestaat.
“Als Informatiemanager moet ik omwille van de integratie*, invloed uit kunnen oefenen op de doelstellingen en de strategie van mijn organisatie om ervoor te zorgen dat deze kan blijven bestaan”.
*het geheel is meer dan de som der delen.