Mijn broer is communicatiewetenschapper aan de universiteit van Stockholm. Recent was hij even met zijn gezin in Nederland en heb ik uitgebreid met hem gesproken over een van zijn onderzoeksinteressen: de intersectie tussen media, in de breedste zin van het woord, en het klimaat (duurzaamheid).
In dat gesprek kwamen we ook te spreken over mijn vakgebied functioneel beheer en informatiemanagement en de aandacht voor duurzaamheid in onze sector. Uit nieuwsgierigheid heb ik even wat sites van softwareleveranciers bezocht. Op de sites van Google, Microsoft en Salesforce is wel iets te vinden over “sustainability”. Als ik op de sites van Nederlandse softwareleveranciers kijk is daar vreemd genoeg bar weinig over te vinden… Hebben we hier een blinde vlek te pakken?
Als ik een beetje inzoom op duurzaamheid binnen ons vak wordt er vaak gefocust op het hergebruiken of milieuvriendelijk afvoeren van hardware en het gebruik van groene stroom door de datacenters waar onze cloudapplicaties draaien. Maar hoe “groen” een informatievoorziening is, wordt zeker niet alleen door deze aspecten bepaald. Ik vraag me echt af of we niet meer kunnen doen aan de aandacht voor duurzaamheid in ons vakgebied.
Stellen we in selectietrajecten voor nieuwe software bijvoorbeeld wel eens de vraag hoe milieuvriendelijk de software en/of de leverancier is? Of kunnen we achterhalen bij de leverancier hoeveel energie een cloudapplicatie per gebruiker kost? Ook intern kunnen we volgens mij interessante vragen stellen: gaan we urenstaten elektronisch laten ondertekenen of gaan we die uitprinten, handmatig ondertekenen, inscannen en weer terugmailen? Docusign (het platform dat wij daarvoor gebruiken) geeft het al aan op hun homepage:
Een andere interessante vraag: gaan we een donkere gebruikersinterface gebruiken omdat deze meer energievriendelijk is dan een lichte gebruikersinterface? Zie daarvoor onderstaande screenprint: in YouTube op een Android toestel met een Oled scherm is een donkere interface 60% energiezuiniger bij 100% schermhelderheid. Da’s wel significant lijkt me!
Of gaan we minder e-mailen en meer communiceren via platformen als Slack of Yammer? In zijn boek uit 2010 "How Bad are Bananas? The CO2-footprint of Everything”, schat auteur Mike Berners-Lee dat een gewone e-mail waarop je klikt, opent, doorstuurt of antwoordt, 4 gram CO2 uitstoot. Als die e-mail een bijlage van bijvoorbeeld 1 MB heeft, gaat de CO2 omhoog naar 19 g en als die bijlage vervolgens wordt doorgestuurd of gearchiveerd, kan de voetafdruk voor die ene e-mail zo hoog zijn als 50 g! Als de e-mail spam is en wordt geblokkeerd door een filter, is het aantal slechts 0,3 g…. Een goed spamfilter is dus goed voor het milieu! Een aardig verkoopargument voor de leveranciers van spamfilters… ;-)
Er is dus wel degelijk heel veel meer te doen aan het verduurzamen van de informatievoorziening. En daar zie ik een belangrijke rol voor ons als informatieprofessionals om op operationeel, tactisch én strategisch niveau aandacht te geven aan de milieuaspecten van de informatievoorziening binnen de eigen organisaties. Neem duurzaamheid mee in het inrichten, innoveren en beheren van de informatievoorziening. Want daarmee is bij veel bedrijven nog veel winst te behalen!
Gepubliceerd in
